တနသၤာရီမွ ျမန္မာ့သဘာဝငွက္သိုက္ကြၽန္းမ်ား (ၿမိတ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အနီးတဝိုက္)

ဓာတ္ပံုသမား တစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီး အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့ အထိ တနသၤာရီ ေဒသဘက္ ဆီကို မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဓာတ္ပံု အေပါင္းအသင္းေတြျဖစ္တဲ့ ကိုဗူးသီး၊ ကိုလင္းထြန္းတို႔ရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႔ တနသၤာရီ ေဒသကို သာမက ျမန္မာ့သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္းမ်ားကိုပါ သြားေရာက္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူး ခြင့္ႀကံဳခဲ့ပါၿပီ။ မူလက ၃၊ ၄ရက္လို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ လက္ေတြ႕မွာ ၁ဝရက္ ေက်ာ္ၾကာ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ ေနရာေတြ၊ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြ မစံုလင္ခဲ့ပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေန ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း နဲ႔ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆီကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္သြားခ်ိန္ မွာေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ကို ထြက္ဖုိ႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္း အဆင္မေျပႏိုင္ တာေၾကာင့္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ေပၚမွာ ၂ရက္ေနခဲ့ ရပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ ခရီးစဥ္က ကိုယ္သြားခ်င္တိုင္းခ်က္ခ်င္း သြားလို႔ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။  ရာသီဥတုနဲ႔ လႈိင္း၊ ေလတို႔ အေပၚမွာ မူတည္ ေနပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေနတဲ့ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ႀကီး ျဖစ္ၿပီး ဓာတ္ပံုေကာင္းေတြ ႐ိုက္စရာ၊ ေလ့လာစရာ အေၾကာင္းအရာ စံုလင္လွပါ တယ္။ ၿမိတ္ေဒသခံ ေတြရဲ႕ စကားသံက အရမ္းဝဲေနတာမို႔ အစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာေနၾကရင္ေတာ့ ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ေတာ့ ပါဘူး။ ၿမိတ္ေဒသခံေတြရဲ႕ ေလသံနဲ႔ စကားအသံုး အႏႈန္းတစ္ခ်ိဳ႕ ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကား ေနၾကစကား အသံုးအႏႈန္းေတြန႔ဲ ကြဲျပားေနပါ ေသးတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီး ေဒသအစားစာ ကေတာ့ ၿမိတ္ ကတ္ေၾကးကိုက္ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ပင္လယ္စာနဲ႔ ဆို အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆိပ္ကမ္းရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ 'ပေထာ္ပထက္'ကြၽန္းႀကီး တည္ရွိေနပါတယ္။ ပေထာ္ပထက္ ကြၽန္းေပၚမွာေတာ့ 'အတုလရံသီ ေရႊသာေလ်ာင္း' ဘုရားႀကီးကို တည္ထားပါတယ္။ အလ်ား၁၁၄ေတာင္  ၂၁၆ ေပ) ရွိပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး တည္ထားတာေၾကာင့္ ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းကေန အတိုင္းသား ဖူးျမင္ေနရ ပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အမွတ္ သေကၤတ လို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ပေထာ္ပထက္ ကြၽန္းႀကီးေပၚမွာ ငါး၊ ပုဇြန္လုပ္ငန္းေတြ၊ အေအးခန္း စက္႐ံုေတြလည္း ရွိပါတယ္။ မနက္ေစာ ေစာပိုင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြမွာဆိုရင္ ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းမွာ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ၾကတဲ့ လုပ္သားေတြ ပ်ားပန္းခပ္ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။

ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ၊ ကုန္တင္ကုန္ခ် စက္ေလွ သေဘၤာေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြနဲ႔ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းက စည္ကားသက္ဝင္ လို႔ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲမျပတ္ၾကား ေနရမွာကေတာ့ ငွက္ေအာ္သံ ေတြပါပဲ။ တကယ့္ သဘာဝ ငွက္ေအာ္သံ ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ငွက္သိုက္ အိမ္ေတြဆီ ကေန ငွက္ေတြ လာေအာင္ ဖြင့္ထားတဲ့ ငွက္ေခၚသံေတြပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာ္က ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းမွာရွိတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ကို ဇီဝဇိုးငွက္ ေတြလာၿပီး အသိုက္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကဖူး ပါတယ္။ ငွက္သိုက္က တန္ဖိုး ႀကီးမားတာမို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ငွက္ေတြလာေအာင္၊ အသိုက္ဖြဲ႕ေအာင္ အိမ္ကို ေဆာက္ၿပီး ငွက္သံေပးကာ ငွက္ေခၚၾက ပါတယ္။

တိုက္လို အေဆာက္အဦႀကီးေတြကို ၃ထပ္၊ ၄ထပ္ ေဆာက္ထားၿပီး လူမေနၾကပါဘူး။ ငွက္ေတြလာၿပီး အသိုက္ေတြ ဖြဲ႕ေအာင္ပဲ အထူးတလည္ စီမံထားၾကပါတယ္။ ဒီလို ငွက္အိမ္ေတြကို ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းမွာ အမ်ားအျပား ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ မွာလည္း ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ့သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္း ေတြကို စီမံကြပ္ကဲေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ထဲက သဲဝါကြၽန္းမွာေတာင္ ငွက္သိုက္ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ အခုဆိုရင္ စီစဥ္ေန ပါၿပီ။

ပေထာ္ ပထက္ကြၽန္း ေတာင္ေပၚက ေနလွမ္းျမင္ရတဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းနဲ႔ ေနထြက္လာပံု အလွအပေတြက လြမ္းေလာက္စရာ ပါပဲ။ ဒီလို အလွအပကို ျမင္ရ၊ ၾကည့္ရ၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ အတြက္ကိုေတာ့ မနက္၅နာရီ မထိုးခင္ ကတည္းက ေတာင္ေပၚကို ေရာက္ေအာင္ တက္ခဲ့ၾကရ ပါတယ္။ အ႐ုဏ္ မလာခင္မွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္စံု ထိန္ညီးေနတဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႕အလွကို တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ လွမ္းျမင္ေနရ ပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းမွာ သြားလာဆိုက္ ကပ္ထားတဲ့ ငါးဖမ္း စက္ေလွေတြက မေရမတြက္ႏိုင္၊ အေဝးဆီက စက္႐ံုေတြမွာလည္း မီးခိုး တလူလူ တလြင့္လြင့္၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ 'ေလးကြၽန္းဆီမီး သိမ္ေတာ္ႀကီး 'ေစတီေတာ္ ကလည္း ရင္သပ္ ႐ႈေမာဖြယ္ သပၸာယ္လြန္းလွ ပါတယ္။

တတိယေျမာက္ေန႔ ေန႔လယ္မွာေတာ့ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြကို သြားဖို႔ အဆင္ေျပသြား ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စက္ေလွဟာ ပေထာ္ပထက္ ကြၽန္းမွာ ေရခ်ိဳဝယ္ ျဖည့္ၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ကို ထြက္ခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။ လမ္းခရီး ေတာက္ေလွ်ာက္ မွာေတာ့ တနသၤာရီ ေဒသရဲ႕ ကမ္းလြန္ ကြၽန္းစုေတြကို တစ္ကြၽန္းၿပီး တစ္ကြၽန္းေတြ႕ ျမင္ခဲ့ရ ပါတယ္။ (၅)နာရီေလာက္ စက္ေလွ ေမာင္းၿပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ စခန္းတစ္ေထာက္ျဖစ္တဲ့ သဲဝါကြၽန္းကို ေရာက္ပါတယ္။ သဲဝါကြၽန္း ကေတာ့ သစ္ေတာ၊ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ စိမ္းစိုေနတဲ့ ကြၽန္းႀကီး တစ္ခုပါ။ သဲဝါကြၽန္းက ငွက္သိုက္ကြၽန္း မဟုတ္ဘဲ ငွက္သိုက္ကြၽန္း ေတြကို စီမံခန္႔ခြဲေပးရတဲ့၊ ေရနဲ႔ ရိကၡာ ေထာက္ပံ့ေပးရတဲ့ အေျခစိုက္ စခန္း ကြၽန္းပဲျဖစ္ ပါတယ္။

သဲဝါကြၽန္းကေန စက္ေလွ ၁နာရီ ေမာင္းလိုက္ရင္ေတာ့ အံ့ၾသ မကုန္ႏိုင္ဖြယ္ရာ ျမန္မာ့သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္း ေတြဆီကို ေရာက္ပါၿပီ။ တနသၤာရီ ေဒသမွာ ငွက္သိုက္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကြၽန္းေပါင္း(၇ဝ) ဝန္းက်င္ ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ငွက္သိုက္ကြၽန္း ေတြဆီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္သြားေတာ့ မၾကာေသးခင္ ကပဲ ျပင္သစ္႐ုပ္သံ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ လာၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္ တစ္ခု႐ိုက္ကူး သြားတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။

ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြက ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္း၊ ေက်ာက္ခြၽန္ေတြ အျပည့္နဲ႕ပါ။ လံုးဝ ေက်ာက္သား အျပည့္နဲ႔ ေက်ာက္ေဆာင္ ကြၽန္းႀကီးေတြပါ။ အပင္ႀကီးေတြ လံုးဝ မေပါက္ေရာက္ႏိုင္ သေလာက္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေရာက္သြားတဲ့ ရက္ေတြမွာ ေကာင္းကင္ကလည္း တိမ္ကင္း စင္ေနပါတယ္။ ပင္လယ္ အတြင္းက ကြၽန္းေတြခ်ည္းပဲ ႐ိုက္ယူရင္ ဘယ္လိုမွ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငွက္သိုက္ကြၽန္း လုပ္သား ေတြ၊ စက္ေလွေမာင္းလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ လႈိင္းဂယက္ေတြနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးစား႐ိုက္ယူခဲ့ ပါတယ္။

ငွက္သိုက္ကြၽန္း လုပ္သားေတြရဲ႕ အေဆာက္အဦ ေဆာက္လုပ္ ထားပံု ကလည္း မယံုႏိုင္စရာ ပါပဲ။ မတ္ေစာက္ ေနတဲ့ ေက်ာက္သားနံရံ ေတြကို သစ္သားေဒါက္ေတြ ေထာက္ထားၿပီး အေပၚကေန အေဆာက္အဦကို ေဆာက္ထား ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ႀကိဳးေတြနဲ႔ ဆြဲၿပီး က်ားကန္ထား ပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြ အတြက္ သံတစ္ခ်က္မွ သံုးမထားပါဘူး။ စက္ေလွေပၚ ကေန အေဆာက္အဦး ေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးေလွခါးေတြ၊ ႀကိဳးေတြနဲ႔ တြယ္တက္ ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတြက္ကေတာ့ ႀကိဳးေလွခါးကို တြယ္ၿပီး တက္ရတာေတာင္ ကင္မရာ အိတ္ေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ မလြယ္ကူ လွပါဘူး။

ငွက္သိုက္ကြၽန္းေပၚကို ေရာက္သြားခ်ိန္ မွာေတာ့ ကြၽန္းက ေက်ာက္ခြၽန္၊ ေက်ာက္လွံေတြ အျပည့္ပါပဲ။ ေက်ာက္သား ေတြက ထိၾကည့္၊ တီးၾကည့္လိုက္ရင္ သံေတြလိုပဲ တခြၽင္ခြၽင္ အသံျမည္ၿပီး ဓားသြားေတြလို ထက္ျမ ေနပါတယ္။ လံုးဝကိ ုထိခိုက္မိလို႕ မရပါဘူး။ ထိမိ၊ ခိုက္မိခဲ့ရင္ေတာ့ ဓားနဲ႔ခြဲလိုက္သလို အသားေတြ ကြဲၿပဲကုန္ မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ငွက္သိုက္ကြၽန္းက လုပ္သား ေတြကေတာ့ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ေက်ာက္ခြၽန္၊ ေက်ာက္စြန္း ေတြေပၚမွာ က်င္က်င္ လည္လည္နဲ႔ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ သြားလာ ႏိုင္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အကာအကြယ္ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ေတာင္ မစီးဘဲ သြားလာၾက ပါတယ္။

ငွက္သိုက္ကြၽန္းရဲ႕ အေပၚဆံုးကေန ျမင္ေနရတဲ့ ငွက္သိုက္ စခန္း တဲအိမ္ေလးေတြ၊ ပင္လယ္ ေရျပင္ျပာျပာနဲ႔ ကြၽန္းေလးေတြ ကေတာ့ သာယာ လွပေန ပါတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ စိုက္ထားရတဲ့ တ႐ုတ္စကား ပန္းပင္ေလး ေတြ ကလည္း ပြင့္ေဝေနၾက ပါၿပီ။ သဘာဝ တရားကလည္း ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္မႈ နဲ႔ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ၊ အႏၲရာယ္နဲ႔ အလွအပတရား တို႔ကို လိုက္ဖက္ ညီေအာင္ ေပါင္းစပ္ေပး ထားသလို ပါပဲ။ ေက်ာက္စြန္၊ ေက်ာက္ခြၽန္း ေတြရဲ႕ထိပ္မွာ ရပ္ေန တဲ့ ငွက္သိုက္ ကြၽန္းလုပ္သားေတြ၊ ခက္ခက္ခဲခဲ သြားလာၾကရပံုေတြနဲ႔ သဘာဝတရားရဲ႕ အလွအပ ေတြကို တြဲဖက္ ႐ိုက္ယူေနမိ ပါတယ္။

ငွက္သိုက္ေတြရဲ႕ သဘာဝ အေနအထားနဲ႔ ခက္ခဲစြာ ခူးဆြတ္ၾကရ ပံုကို ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အလြယ္ဆံုး သြားလို႔ရမယ့္ ေနရာကို လိုက္ျပေပးၾက ပါတယ္။ စခန္းကေန ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္းေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ တြယ္တက္ၿပီး တြင္းဝထိပ္ဆီကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကရပါတယ္။ တြင္းဝထိပ္က ငံု႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တြင္းက ေရတြင္းလို မတ္ေစာက္ ေနပါတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳ အေတာ္အသင့္ ရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခက္ခက္ခဲခဲ တြယ္ဆင္းခဲ့ ရပါတယ္။

တြင္းရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ လိုဏ္ဂူအႀကီးႀကီး ရွိေနပါတယ္။ လိုဏ္ဂူႀကီးရဲ႕ ေအာက္ေျခ ကေတာ့ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ တိုင္ေအာင္ ေရာက္ပါတယ္။ အေပၚကေန ေအာက္ေျခက ပင္လယ္ ေရျပင္ စိမ္းလဲ့လဲ့ကို လွမ္းျမင္ ေနရပါတယ္။ ဂူနံရံ၊ အက္ေၾကာင္းေတြ အတြင္း မွာေတာ့ သဘာဝ ငွက္သိုက္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဇီဝဇိုး ငွက္ေလးေတြ အသိုက္ျပဳလုပ္ပံု သဘာဝကို ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာႏိုင္ ပါတယ္။ လိုဏ္ဂူ တြင္းမွာေတာ့ သာမိုမီတာေတြ တပ္ဆင္ထားရွိၿပီး ေန႕စဥ္ အပူခ်ိန္ကို မွတ္တမ္းထား ရွိၾကပါတယ္။ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲ နဲ႔ ငွက္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ အပူခ်ိန္ကို သိႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။

တြင္းထဲကေန လိုဏ္ဂူထဲကို ဆင္းၿပီး ငွက္သိုက္ ခူးယူပံုေတြကို ေလ့လာႏိုင္ဖို႔၊ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ သ႐ုပ္ျပေပး ပါတယ္။ ငွက္သိုက္ ေတြကို ခူးမယ့္သူက သူကိုယ္ခႏၶာကို ႀကိဳးနဲ႔သိုင္း ထားရပါတယ္။ အဲဒီႀကိဳးကို အေဖာ္ တစ္ေယာက္က ထိန္းထားေပးၿပီး လိုအပ္သလို အတိုး အေလွ်ာ့ လုပ္ေပး ရပါတယ္။ ငွက္သိုက ခူးမယ့္သူက ဂူနံရံမွာ တြယ္ထားတဲ့ႀကိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ဝါးျငမ္းေတြကို အားျပဳ တြယ္ဆင္းလိုက္ တြယ္တက္လိုက္နဲ႔ ငွက္သိုက္ ေတြကို ခူးရပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာေတာ့ ပိုၿပီး ကြၽမ္းက်င္သူက ငွက္သိုက္ေတြကို ခူးတဲ့ တာဝန္ယူၿပီး အေဖာ္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ခါတေလ ႏွစ္ေယာက္က ႀကိဳးထိန္းတာဝန္ကို ယူရပါတယ္။ ငွက္သိုက္ ခူးသူနဲ႔ ၾကိဳးထိန္း သူေတြဟာ အေပးအယူ မွ်ဖို႔၊ နားလည္မႈရွိဖို႔ အဓိက လိုအပ္ပါတယ္။ ငွက္သိုက္ခူးသူက အသက္ နဲ႔ အလဲအထပ္ လုပ္ၿပီး ခူးရတာမို႔ပါ။

ငွက္သိုက္ေတြကို တစ္ႏွစ္မွာ ၄ႀကိမ္ခူးၾက ပါတယ္။ ငွက္ကေလးေတြ သားေပါက္ၿပီး အရြယ္ေရာက္လာမွ အသိုက္ေတြကို ခူးၾကတယ္လို႔ိ သိရ ပါတယ္။ ဇီဝဇိုးငွက္ေလး ေတြက ဥ ဥၿပီး သားေပါက္ဖို႔ အတြက္ အသိုက္ေတြ ကို ေဆာက္ၾက တာပါ။ လူေတြက ဥ၊ မဥခင္ အသိုက္ကို ခူးယူလိုက္ရင္ ဇီဝဇိုး ငွက္ေလးေတြက ဥ ဥႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အသိုက္ေတြကို အခ်ိန္မီ အျမန္ျပန္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ ရၾကျပန္ ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အသိုက္ အတြက္ အန္ထုတ္ရ လြန္းလို႔ ေသြးေတြေတာင္ ပါလာတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး မိဘ ေမတၱာရဲ႕ အတိမ္အနက္ကို ခန္႔မွန္းလို႔ ရပါတယ္။

ကမ္းလြန္ ပင္လယ္ျပင္ရွိ ကြၽန္းေတြထဲက သဘာဝ ငွက္သိုက္ ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚက ငွက္ေခၚၿပီးေမြးတဲ့ ငွက္သိုက္ ေတြဟာ တန္ဖိုး အားျဖင့္ေရာ အႏွစ္သာရ အားျဖင့္ေရာ ကြဲျပား ျခားနားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လည္း ဆိုေတာ့ ငွက္ေတ ြက်င္လည္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အေန အထား၊ စားေသာက္ၾကတဲ့ အစားအစာေတြနဲ႔ ရာသီဥတု အေျခအေန ေတြ ေၾကာင့္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနာက္တစ္ရက္ ဒီေရက် သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာသဘာဝ ငွက္သိုက္ အျခား ကြၽန္းေတြနဲ႔ လိုဏ္ဂူႀကီးကို ပို႔ေပးၾက ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တေတြ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြလို႔ ထင္ထားခဲ့တဲ့ ကြၽန္းႀကီး ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ သဘာဝ လိုဏ္ဂူႀကီးေတြ ရွိေန ပါတယ္။ ပင္လယ္ဒီေရ အက်ဆံုး အခ်ိန္ကို ေရာက္သြားမွ ပင္လယ္ ေရေအာက္မွာ ျမဳပ္ေနတဲ့ လိႈဏ္ဂူ ဝင္ေပါက္က ေပၚလာပါတယ္။ ဝင္ေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကေန စက္ေလွ ငယ္ေလးနဲ႔ တိုးဝင္ လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အလြန္ႀကီးတဲ့ လိႈဏ္ဂူႀကီးေတြကို တအံ့တၾသ ေတြ႕ရေတာ့တာ ပါပဲ။ ဂူနံရံေတြမွာ ဝါးျငမ္းေတြ ဆင္ထားၾကပံု၊ ႀကိဳးေတြ သြယ္ထားၾကပံု ကလည္း အသည္းယားဖြယ္ အတိပါပဲ။ ငွက္သိုက္ ေတြကလည္း မေရမတြက္ ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငွက္သိုက္ကြၽန္းနဲ႔ လုပ္သားေတြကေတာ့ ငွက္သိုက္ အေရအတြက္ကို စာရင္း ေကာက္ၿပီး မွတ္တမ္း တင္ထားၿပီးပါၿပီ။

ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္နဲ႔ ေတာင္ေတြ ေပၚမွာေတာ့ လံုၿခံဳေရး ဝန္ထမ္းေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ တေတြက ျမန္မာ့ သဘာဝငွက္ သိုက္ေတြကို ခိုးယူ မခံရ ေလေအာင္ ေန႔ညမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီး ထဲက ကြၽန္းေတြ ေပၚမွာ ရက္ရွည္လမ်ား ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း စြာ ေယာကၤ်ားေလး ေတြခ်ည္းပဲ ေနထိုင္ၾကရတဲ့ သူတို႔ဘဝေတြ ကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ေတြပါပဲ။ အမ်ားစု ကေတာ့ ကိုယ္ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာ တရားကို အေလးအျမတ္ျပဳ ၾကပါတယ္။ ဥပမာ စခန္း ကင္းတဲရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ေနရာ ေတြမွာ လက္ဝါးကပ္ တိုင္ေတြကို စိုက္ထူထား တာမ်ိဳး၊ ဘုရားစင္ကို မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ထားၾက တာမ်ိဳး အစ ရွိသည့္ျဖင့္ေပါ့။

ျမန္မာ့ သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္း ေတြဟာ ပံုသဏၭာန္နဲ႔ အရြယ္ အစားေတြ ကြဲျပား ျခားနားၾက ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကြၽန္းေတြက အရြယ္ အစား ႀကီးမားၿပီး တခ်ိဳ႕ ကြၽန္းေတြ ကေတာ့ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္း ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုး နီးပါးက ေက်ာက္သား အျပည့္နဲ႔ ေက်ာက္ေတာင္ ကြၽန္းေတြျဖစ္ၿပီး ကြၽန္းေပၚကို တက္ဖို႔နဲ႔၊ သြားလာဖို႔ ခက္ခဲၾကပါတယ္။ ကြၽန္း ေတြရဲ႕ အမည္ေတြ ကလည္း ေျမပံုထဲမွာ ေဖာ္ျပထားတာနဲ႔ ေဒသခံေတြရဲ႕ အေခၚေတြ တစ္ခါတစ္ရံကြဲျပား ေနတတ္ၾကပါေသးတယ္။ ကြၽန္းေတြရဲ႕ အနီးဝန္းက်င္မွာေတာ့ ေရျပင္က ၾကည္လင္စိမ္းလဲ့ ေနပါတယ္။ ေရေအာက္ၾကမ္း ျပင္ထိ ေအာင္ျမင္ ေနရပါတယ္။ (ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္)

By: ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္း(MPS)

http://shumanyee.com/2011may/myanmars/tanintharyi.html တြင္ ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါးအား ကူးယူ ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။