လွ်ပ္စစ္အခက္အခဲေၾကာင့္ ကုန္ေခ်ာမထုတ္ႏုိင္ဘဲ ကုန္ၾကမ္းကိုသာ ေစ်းႏွိမ္ခံၿပီး ထိုင္းသို႔ေရာင္းခ်ေနရ

လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အခက္အခဲေၾကာင့္္ ငါးကုန္ေခ်ာမထုတ္ႏုိင္ဘဲ  ကုန္ၾကမ္းအဆင့္ ျဖင့္သာ တင္ပုိ႔ႏုိင္ သျဖင့္ ေစ်းႏွိမ္ခံရေၾကာင္း တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးမွ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

“ထိုင္းကို ပို႔ေတာ့ ကုန္ၾကမ္းအဆင့္ ပို႔ရေတာ့ ေစ်းအႏွိမ္ခံရတာေပါ့။ ကုိယ့္ဆီမွာ ထုတ္လုပ္မယ့္စက္႐ုံေတြ ဘာေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကဘာလဲဆိုေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပါ့။ ဦးတို႔ဆီမွာ တစ္ယူနစ္ ၄၅၀ နဲ႔ လုပ္ေနရေတာ့ ဘယ္စက္႐ုံမွ မလည္ႏုိင္ဘူး။  ရန္ကုန္မွာလုိ တစ္ယူနစ္ ၂၅၊ ၅၀ ဆိုရင္ စက္႐ုံေတြက တန္ဖိုးျမင့္ ထုတ္ကုန္လည္း ထုတ္ႏုိင္မယ္”ဟု  ၿမိတ္မွ ငါးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ေရာင္း ခ်ရာတြင္ ေလလံေစ်းဟု ဆုိေသာ္လည္း ၎တို႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး ျဖတ္ေပး သည့္ေစ်းကို သာရရွိေၾကာင္းႏွင့္ ထုိင္းမွလြဲ၍ အျခား ေသာႏုိင္ငံ မ်ားကိုလည္း သြားေရာက္ေရာင္းခ်၍ မရေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။

“သူတို႔ ေစ်းကြက္မွာ ကိုယ္က သြား ေရာင္းေတာ့ ေလလံဆိုေပမယ့္ သူတို႔ ညႇိႏႈိင္းၿပီး ျဖတ္တဲ့ေစ်းေပးေတာ့ ကိုယ္ေတာင္းတဲ့ ေစ်းမရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တစ္ျခား ႏိုင္ငံကိုလည္း ေရာင္းလို႔မရဘူး။ စင္ကာပူတို႔ ၊ မေလးရွား တို႔လည္း ေရာင္းလုိ႔မရဘူး။ သူတို႔မွာ ငါးအစံု၀ယ္တဲ့စက္႐ုံ မရွိဘူး။  ထုိင္းမွာက ငါးတစ္ေကာင္ သြားေရာင္းရင္ ပုတ္တဲ့ ဟာလည္း ၀ယ္တယ္။ အကုန္၀ယ္တယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

၎တုိ႔၏ ေဒသတြင္ ငါးေလလံေစ်းမ်ား၊ ငါးဖမ္းေလွ ဆိုုက္ကပ္သည့္ ဆိပ္ခံ တံတားမ်ားတြင္ အေရာင္း အ၀ယ္မ်ား ရွိေသာ္လည္း ဖမ္းဆီးရသမွ် ငါးမ်ားအားလံုးကို မ၀ယ္ႏုိင္၍ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ေရာင္းခ်ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“၀ါးလက္ေလွေတြ ကလည္း ငါး အမ်ားႀကီးရတာ၊ တစ္ေန႔ကို  တန္ခ်ိန္  ရာဂဏန္း ကေန ေထာင္ဂဏန္းရေတာ့  ဂ်က္တီ (ဆိပ္ခံတံတားရွိ အ၀ယ္ဒိုင္)ေတြက မ၀ယ္ႏုိင္ဘူး။  ငါးေလလံေစ်းမွာလည္း ဦးတို႔ေရာင္း ၾကည့္ၿပီးၿပီ။ သူတို႔မ၀ယ္ ႏိုင္ဘူး။ သူ႔မွာ ၀ယ္မယ့္သူလည္း မရွိဘူး။ ေလွတစ္စင္းမွာ ပါတဲ့ငါး ဆုိလည္း မ၀ယ္ႏုိင္ဘူး။ ၀ယ္တဲ့လူရွိရင္ေတာ့ ဒီမွာပဲ ေရာင္းမွာေပါ့။ ယိုးဒယားေစ်းထက္ နည္းနည္း နိမ့္ေပး။ ဒီမွာပဲေရာင္းမွာ။ ၀ါးလက္ေလွ ၅၀၀၊ ၆၀၀၊ ၇၀၀ ေလာက္ ဖမ္းေနတဲ့ ငါးကို သုိေလွာင္ လုပ္မယ့္ေနရာ သူတို႔မွာမရွိဘူး”ဟု ၎က ေျပာသည္။

တနသၤာရီ တုိင္းေဒသႀကီးမွ ထြက္ ေသာ ပင္လယ္ ငါးမ်ားကို ရန္ကုန္ေစ်း ကြက္သုိ႔ ေရာင္းၾကည့္ေသာအခါ  လူႀကိဳက္ နည္းပါးၿပီး အ႐ႈံးေပၚသျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံကိုသာ အမွီျပဳၿပီး ေရာင္းေနရေၾကာင္း သိရသည္။

“ဘိတ္(ၿမိတ္) ဘက္က ငါးက်ေတာ့ ေဒသ အမ်ဳိးအစားခ်င္း မတူလုိ႔လား မသိဘူး။ ရန္ကုန္ဘက္က မႀကိဳက္ၾကဘူး။ တနသၤာရီတိုင္းက ငါးက်ေတာ့ ယိုးဒယားပဲ ေစ်းကြက္ရွိတယ္။ မြန္၊ ဧရာငါးပဲ ရန္ကုန္မွာ ေစ်းကြက္ရွိတယ္။ ဦးတို႔ရန္ကုန္မွာ လာေရာင္းၾကည့္ၿပီးၿပီ။   ႐ႈံးတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

လက္ရွိတြင္  ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ကုန္ၾကမ္းျဖင့္ ထုိင္းႏုိ္င္ငံတြင္ ကုန္ေခ်ာျပဳလုပ္ကာ မေလးရွား၊ တ႐ုတ္ အစရွိသည့္ႏုိင္ငံမ်ားသို႔ Made in Thailand  ျဖင့္ ေရာင္းခ်ေနေၾကာင္း သိရသည္။

“ေစ်းကြက္ သေဘာအရ ယိုးဒယားနဲ႔ ကိုက္တဲ့ငါး ယုိးဒယား ေရာင္းတာေပါ့။ ယိုးဒယားကမွတစ္ဆင့္ မေလးနဲ႔ကိုက္တာ မေလးသြားတယ္။ တ႐ုတ္နဲ႔ ကိုက္တာ တ႐ုတ္သြားတယ္။ ေရငန္ပုစြန္က်ေတာ့ ဘိတ္မွာက ယိုးဒယားေစ်းထက္ ပိုရတာေပါ့။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးအရေတာ့ သူကိုက္တဲ့ေနရာ သူေရာင္းမွာပဲ” ဟု ၎က ေျပာသည္။

ထုိ႔ျပင္ ဗဟုသုတ နည္းပါးေသာ ေအာက္ေျခေရလုပ္သား အခ်ဳိ႕အား မိုင္းခြဲကိရိယာမ်ားေပးကာ ပင္လယ္ျပင္အတြင္း မိုင္းခြဲဖမ္းဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေစၿပီး ရရွိလာေသာ ငါးမ်ားကို ၎င္းတုိ႔က ၀ယ္ယူမႈ မ်ားလည္းရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

“သူတို႔ႏုိင္ငံမွာ ဒီလုိလုပ္ရင္ ေသဒဏ္ပဲ။ သူတို႔ဆီက်ေတာ့ မလုပ္ဘူး။ ဒီကလူေတြကိုေတာ့ သင္ေပးတယ္။ ဒီလုိ မိုင္းခြဲတာကသႏၲာေက်ာက္တန္းေတြကို ပ်က္စီးေစ တယ္။ သႏၲာေက်ာက္တန္း တစ္ခုျဖစ္ဖို႔က ႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ေစာင့္ရတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

မိုးမိုုးသူ

The Farmer Journal